'' hiç kimse olmadı '' senin gibi.

 '' hiç kimse olmadı '' senin gibi..

Kaybettim diyebilmek büyük erdem.Kaybettim dememek için hırpaladım kendimi sonunda kaybedenlerden olduğumu kabul ettim bende.Hiç kimse olmadı senin gibi.Hiç kimse bir kaç kelimesiyle değiştirmedi hayatımı sen gibi.Hiç kimsenin dudakları sonsuzluğun kapısını açmadı sen gibi.Hiç kimse düşünmedi sen gibi.Hiç kimse inanmadı , güvenmedi sen gibi.Kaybedilen bir insan değil benim için.Kaybettiğim aşk , sevda , güven , ruhum belki de çok daha fazlası.Sen benden gittin , yeni bedenlerde yeni kokularda hayat buldun .Sen benden gittin , ben senin bedenine senin kokuna odamın dört duvarını dolduran sıcacık hayalinle bitiyorum.Günden güne eriyip gidiyorum.Yastığımdaki kokun kayboluyor yavaşça.Eskiyorsun sevgilim.En sevdiğin t-shirt'üm sen kokmuyor artık.Aşığım dediğin gülüşlerim kayıp.Asıyorum suratımı hayata.Derman arıyorum alkolde sigarada.Sen bana kaybettirdiklerini onlar geri verecek gibi hissediyorum.Çok bir şey istemedim bu hayatta.İmkansızı başarmak gibi bir tutkum olmadı hiç bir zaman.Elimde avucumda olan 'sen' ile yetinmeyi bildim.Çocukluklarımdan şikayet ederdin ya , onlarda gitti seninle.Hani sanki sen gittin . Ben olmamı istediğin adama dönüştüm.Hani demiştin ya unutursun.Hani demiştin ya aynılarını bir başkasına da söylersin.Yapamadım sevgili.Yalan söylemeyeceğim yapmaya çalıştım.Deli gibi istedim seni unutmayı.Kendimi hiç tanımadığım kadınlara meze etmeyi istedim.Beceremedim.Gözlerimi her kapattığımda sen karşımdayken odamın duvarlarında senin gözlerini görüyorken her gece hayaline sarılıp uyurken beceremedim.Kelimelerin anlatmaya yetmediği bir yerdeyim.Ama sen duyarsın benim sessiz çığlıklarımı.Gözlerimden anlarsın derdimi değil mi ? Yağmuru ne severdim hatırlar mısın ? şimdi korkuyorum yağmurda gezmeye . Korkuyorum bende kalan kokunu götürür diye.Rüzgarlar vuruyor yüzüme her penceremden baktığında.Tek bir dalın yerinden kıpırdamadığı gecelerde rüzgarlar vuruyor bana.Her rüzgar senden dem vuruyor.Yağmur alay ediyor artık benimle.Ellerimizle yaptığımız kumdan kaleleri yok ediyor dalgalar.Ve tek başıma karşı gelemiyorum.İnan çok yoruldum.Artık bana bıraktıklarına sahip çıkamıyorum.Onlarla mücadele edemiyorum.Son bir umut var içimde.Işıkları kapatmayacağım.Pencerem açık.Kalbim ellerimde.Gittiğin rüzgarla gelirsin diye bekleyeceğim bu gece.hiç kimse olmadı ' sen ' gibi..